നാം പലതും ശരിക്കും മനസ്സിലാക്കി തുടങ്ങുന്നത് ആത്മീയതയിൽ വന്നതിനു ശേഷമാണ്, എന്നിൽ ഏതെല്ലാം ചിന്തകൾ നിലനിർത്താം ഏതെല്ലാം ചിന്തകൾ തള്ളികളയാം, ഏതെല്ലാം കാരണങ്ങൾ ചിന്തകളേ സൃഷ്ടിക്കും എന്നു തുടങ്ങി എങ്ങനെയാണ് ചിന്തിക്കേണ്ട തന്ന് പഠിക്കുന്നതു പോലും...
എന്നാൽ ഇതല്ലാം ചെയ്യുമ്പോൾ അതിൽ എത്ര വിജയം കൈവന്നു എന്നതിൽ മാത്രം ശ്രദ്ധ വന്നാൽ ചിലപ്പോൾ വിജയിച്ചതിൽ അഭിമാനവും പരാജയപ്പെട്ടതിൽ ദു:ഖവും നമ്മളിൽ അനുഭവമായി പ്രകടമാക്കും. അപ്പോൾ നമ്മൾ വീണ്ടും മനോ തലത്തിൽ തന്നെ അല്ലേ നില നിൽക്കുന്നത്? ബുദ്ധി ഉപയോഗിച്ചാൽ ആത്മീയതയുടെ കൊടുമുടി താണ്ടാം എന്ന എന്റെ മിഥ്യാബോധമല്ലേ എന്നിലെ ഈ അവസ്ഥയ്ക്കു കാരണം
ഈ വക കാര്യങ്ങൾ എവിടെയാണ് നടക്കുന്നത് എന്നറിയുമ്പോൾ മാത്രമേ ചിന്തിക്കുന്നവനെ നിരീക്ഷിക്കുവാനാകൂ, അതിന് കൃപ വേണം, പ്രേമത്തിനെ അറിയണം പ്രേമമായി മാറണം, പ്രേമത്തിലൂടെ മാത്രമേ കൃപ നമ്മളിൽ എത്തിച്ചേരൂ, അഹമുണ്ടങ്കിൽ പ്രേമമില്ല.. എന്നിൽ മൂന്നവസ്ഥയിലും സദാ സ്നേഹമായി നില നിൽക്കുന്ന ആദിവൃ പ്രേമം അനുഭവിക്കണം, അതുവഴി ബ്രഹ്മാനന്ദത്തിൽ ചേരണം.
Guru kripa
No comments:
Post a Comment