സഹിക്കൽ എന്ന വാക്ക് നാം ധാരാളം ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്. അതിൽ നാം കുറേ അഭിമാനിക്കുന്നും ഉണ്ടാകാം. എങ്ങനെ അഭിമാനിക്കുന്നുണ്ടാകാം? ഞാൻ ത്യാഗം ചെയ്യുന്നു എന്ന ഒരു അഭിമാനം ഉളളിൽ കൊണ്ടു നടക്കുന്നുണ്ടാകാം.
ഒരു സാധകൻ സ്വയം സഹിക്കുന്നതും അവന്റെ ത്യാഗത്തിൽ അഭിമാനിക്കുന്നും എങ്കിൽ എന്താണ് അതിന്റെ അതിനർത്ഥം? അവൻ ദേഹാഭിമാനി തന്നെ എന്നല്ലേ? അപ്പോൾ അത് ത്യാഗം ആയി മാറുന്നുണ്ടോ?
നാം നമ്മുടെ കർത്തവ്യം ത്യാഗമാണന്നോ സഹനമാണന്നോ തെറ്റി ധരിക്കാതിരുന്നാൽ അത്രയ്ക്കും നാം സാധനയിലുയരും. കാരണം കർമ്മം എന്നത് സത്യമാണ് അത് ഒരേ സമയം ബന്ധനത്തിലേയ്ക്കും മോക്ഷത്തിലേയ്ക്കും നമ്മേ നയിക്കും.
**കടപ്പാട് ഗുരുപരമ്പരയോട്**
No comments:
Post a Comment