ചെറിയ ഒരു ചാറ്റൽ മഴ കഴിഞ്ഞു , ധ്യാനസാധകൻ തന്റെ ജോലികൾ എല്ലാം വേഗം തന്നെ പൂർത്തിയാക്കി , ധ്യാനമുറിയുടെ അകം മുഴുവൻ അടിച്ചു വൃത്തിയാക്കി , നല്ല മണം ഉള്ള ധൂപം പുകയ്ച്ച് ആ മുറി മുഴുവൻ സുഗന്ധം ആക്കി , ഒരു ചെറിയ വിളക്കിന്റെ അരണ്ട വെളിച്ചവും ആ മുറിയെ ഒരു മായാലോകം ആക്കി മാറ്റി , ധ്യാനസാധകൻ ആ സുന്ദര നിമിഷങ്ങളെ ഒരു നിമിഷം പോലും പാഴാകാതെ ആസ്വദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു . പെട്ടന്ന് അവിടെ ധ്യാനഗുരു കടന്നു വന്നു.
ധ്യാനഗുരു : ഇന്ന് വളരെ നിർമ്മലം ആയിരിക്കുന്നു , നീയും ഇവിടെ മുഴുവനും , ആകെ ഒരു വ്യത്യാസം ഉണ്ട് കേട്ടോ.
ധ്യാനസാധകൻ : ഗുരു , എനിക്ക്‌ ഇന്ന് ഉളളിൽ ഒരു ശാന്തി ലഭിച്ചു, ആ ശാന്തി പുറത്തും കാണുന്നു അത്രേയുള്ളൂ
ധ്യാനഗുരു : ഉത്തമം , അത് വളർത്തു
ധ്യാനസാധകൻ : ഗുരു , എല്ലാരേയും ഒന്നായി കാണുവാൻ ഞാൻ ആദ്യം എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത്?
ധ്യാനഗുരു : നിന്നിലെ എല്ലാം ഒന്നായാൽ എല്ലാം നിനക്ക് ഒന്നായിമാറും
**കടപ്പാട് ഗുരുപരമ്പരയോട്**
No comments:
Post a Comment